Zakończyliśmy realizację projektu „Witkacy wspomagany AI” w ramach Programu KPO Kultura 2024. Wczoraj, 30 grudnia 2024 r. o godz. 19, odbyło się seminarium edukacyjno-popularyzatorskie on-line Witkacy wspomagany AI – wykorzystanie Sztucznej Inteligencji w procesie twórczym w teatrze – podsumowanie wyników projektu. Koordynator projektu, Marek Średniawa przedstawił 80 minutową prezentację wyjaśniającą cele i zakres przedsięwzięcia, przyjętą metodykę pracy, zwięzłe wprowadzenie do AI i stylometrii, narzędzia – AI i stylometrii, wybrane efekty użycia generatywnej AI do tworzenia projektów wizerunków postaci, kostiumów i scenografii a także rekonstrukcji tekstów zaginionych dramatów. W dyskusji wyników prelegent omówił: wnioski z ankiety na temat przydatności narzędzi AI w procesie twórczym przeprowadzonej w środowisku teatralnym (115 odpowiedzi) oraz rezultaty analizy stylometrycznej, w której porównano korpus oryginalnych dramatów Witkacego z tekstami zaginionych sztuk odtworzonymi przez narzędzia AI. Całość zakończyła żywa i długa – ok. 40 minut dyskusja z uczestnikami seminarium. Wzięło w nim udział 15 osób z Polski, Francji i Włoch.
W 1938 r. Stanisław Ignacy Witkiewicz, po czterech latach przerwy od ukończenia Szewców, rozpoczął pisanie sztuki Tak zwana ludzkość w obłędzie. Zachowała się z niej jedna karta autografu ze spisem osób.
OSOBY
Ksiądz Józef Bymbylak – jezuita. W pierwszym i drugim akcie w koronkowej masce. Sutanna i biret na głowie. Wysoki, chudy, lat 47. Ogolony.
Chlodwig de Scierva von und zu Krawenahl – mason 17-go stopnia. Bardzo rasowy rajchsfrajher zmediatyzowany. W pierwszym i drugim akcie w koronkowej masce. Ogolony. Strój żakietowy. Cylinder. Rękawiczki i laska z ogromną złotą gałką. Lat 47.
Ida Volpone – faszystka lat 28. Bardzo piękna brunetka. Balowa suknia ciemnoczerwona.
Mangwalbo Dulbafurro – emisariusz karbonarów. Gruby dość brodacz, lat 47.
Tytułem Tak zwana ludzkość w obłędzie posłużył się Jerzy Grzegorzewski, tworząc w 1987 r. scenariusz przedstawienia w Centrum Sztuki Studio w Warszawie. 8 listopada 2024 r. w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie miała miejsce premiera sztuki pod takim samym tytułem – Krzysztof Garbaczewski zrealizował spektakl stworzony z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, wirtualnej rzeczywistości i sieciowego symultanizmu. Spektakl odbywał się równolegle, na żywo w Krakowie i Iwanofrankiwsku w formie przeplotu scen z Teatru im. Słowackiego i Teatru im. Iwana Franko: https://teatrwkrakowie.pl/spektakl/tak-zwana-ludzkosc-w-obledzie
