Janusz Degler
witkacolog, teatrolog, historyk literatury, edytor; profesor emerytowany Uniwersytetu Wrocławskiego i wrocławskiej Filii Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego (d. PWST im. L. Solskiego) w Krakowie; członek Komitetu Nauk o Sztuce PAN (1990–2015), Polskiego PEN Clubu, Rady Redakcyjnej „Dialogu” i „Teatru”, redaktor serii „Dramat – Teatr” (od 2000). Od 1989 r. przewodniczący Komitetu Redakcyjnego Dzieł zebranych S. I. Witkiewicza, w ramach których opracował: Nienasycenie (1992, wspólnie Noty o autorach 1/2018 218 Conchita, czyli tryumf bestii z Lechem Sokołem), „Teatr” i inne pisma o teatrze (1995), Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia. Szkice estetyczne (2002, wsp.lnie z L. Sokołem), Dramaty I (1996; 2 wyd. 2016), Dramaty II (1998; 2 wyd. 2016), Dramaty III (2004; 2 wyd. 2016), „O Czystej Formie” i inne pisma o sztuce (2003), przygotowane do druku przez Annę Micińską: Listy do żony (1923–1927) (2007; 2 wyd. 2015), Listy do żony (1928–1931) (2010; 2 wyd. 2015), Listy do żony (1932–1935) (2010; 2 wyd. 2016), Listy do żony (1936–1939) (2012; 2 wyd. 2016) oraz Pisma krytyczne i publicystyczne (2015). Wraz ze Stefanem Okołowiczem i Tomaszem Pawlakiem wydał Listy II, wol. 1 (Warszawa 2014) oraz Listy II, wol. 2, cz. 1 i 2 (2017). Jest obok A. Micińskiej, S. Okołowicza i T. Pawlaka współredaktorem Kroniki życia i twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza (2017). Opracował i posłowiem opatrzył wydanie 622 upadków Bunga, czyli Demonicznej kobiety (2013) i Narkotyków; Niemytych dusz (2016). Autor około dwustu artykułów i recenzji oraz książek, m.in.: Witkacy w teatrze międzywojennym (1973), Wprowadzenie do nauki o teatrze, t. 1–3 (1974–1978), Problemy teorii dramatu i teatru (1988; 2 wyd. 2003), Witkacego portret wielokrotny (2009; 2 wyd. 2013). Opracował i wydał pisma Jerzego Grotowskiego, Tymona Terleckiego, Konstantego Puzyny, Zbigniewa Raszewskiego i Anny Micińskiej. Redaktor słupskich tomów pokonferencyjnych: Witkacy. Życie i twórczość (1995); Witkacy: bliski czy daleki? (2013); Witkacy 2014: co jeszcze jest do odkrycia? (2016). Laureat nagrody „Odry” (2005), „Nowych Książek” (2009) i Polskiego PEN Clubu (2014), odznaczony Srebrnym (2005) i Złotym (2011) Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Przewodniczący Rady Fundatorów Instytutu Witkacego i Rady Naukowej „Witkacego!”.
Zdjęcia autorstwa Stefana Okołowicza
Janusz Degler
Janusz Degler, Daniel Gerould
Wspólna fotografia z Ireną Jakimowiczową.
Duch Witkacego pojawił się na Portrecie
Wieczorne „posiady” w pokoju Keta Puzyny.
Impreza
Podczas sesji dyskusyjnej Figura e l'opera di S. I. Witkiewicz
Ewa Franczak, Janusz Degler, Anna Micińska
Janusz Degler, Bogdan Zdrojewski, Rafał Skąpski
